طبیبا کودکان چشم انتظارند / بجز بابای ما بابا ندارد / تکلم کن ز بیمارت سخن گوی / ولی آهسته در گوش حسن گوی

طبیبا کودکان چشم انتظارند / بجز بابای ما بابا ندارد / تکلم کن ز بیمارت سخن گوی / ولی آهسته در گوش حسن گوی
دل را ز شرار عشق سوزاند علی(ع)، یک عمر غریب شهر خود ماند علی(ع) / وقتی که شکافت فرق او در محراب، گفتند مگر نماز می خواند علی(ع)
از ذکر علی مدد گرفتیم، آن چیز که می شود گرفتیم / از بوته آزمایش عشق، از نمره بیست صد گرفتیم
در بیت خدا شیر خدا را کشتند / داماد نبی امام ما را کشتند / یارب چه گنه داشت که در وقت سحر / آیینه روشن دعا را کشتند / سالروز شهادت امام علی (ع) تسلیت باد
از عرش صدای ربنا می آید / آوای خوش خدا خدا می آید / فریاد که درهای بهشت باز کنید / مهمان خدا سوی خدا می آید / سالروز شهادت امام علی (ع) تسلیت باد
از عرش صدای ربنا می آید / آوای خوش خدا خدا می آید / فریاد که درهای بهشت باز کنید / مهمان خدا سوی خدا می آید / سالروز شهادت امام علی (ع) تسلیت باد
امشب سر مهربان نخلى خم شد / در کیسه نان بجاى خرما غم شد / در کنج خرابه ها زنى شیون کرد / همبازى کودکان کوفه کم شد / سالروز شهادت امام علی (ع) تسلیت باد
به شهر کوفه در محراب طاعت / علی شد کشته در حال عبادت / ز پـور ملجم مردود کافر / بخون شد غوطه ور ساقی کوثر / سالروز شهادت امام علی (ع) تسلیت باد
چون نامه جرم ما به هم پیچیدند / بردند به دیوان عمل سنجیدند / بیش ازهمگان گناه مابود ولی / ما را به محبت علی(ع)بخشیدند / با عرض تسلیت در لیالی قدر این حقیر را ازدعای خیرخویش فراموش نکنید. / التماس دعا
دل را ز شرار عشق سوزاند علی(ع) / یک عمر غریب شهر خود ماند علی(ع) / وقتی که شکافت فرق او در محراب / گفتند مگر نماز می خواند علی(ع) . . .
با آنکه امید همه هستی تو علی(ع) / بر عرش خدا قائمه هستی تو علی(ع) / آنقدر غریبی که خدا می داند / مظلوم تر از فاطمه(س) هستی تو علی(ع) . . .
به شهر کوفه در محراب طاعت / علی شد کشته در حال عبادت / ز پـور ملجم مردود کافر / بخون شد غوطه ور ساقی کوثر . . .
دنیای دنی، جای کسی همچو علی نیست / آغشت به خون، روی جهانتاب علی را / تا رد نکند خالق او، خواهش اورا / ز آن رنگ شهادت زده، محراب علی را . . .
ای خدا شیعه دلش محزون است / از غم عشق علی مجنون است / این همان ماتم عظمی باشد / سحر آخر مولا باشد . . .
شد کشته بمحراب عبادت حیدر / هر دیده بحال مرتضی می گرید / بـا گفتن “قد قتل” ز جبریل امین / در خلد برین خیر نساء می گرید . . .
در برج ولامهر جهان تاب علی(ع) است/ در شهر علوم نبی باب علی(ع) است / از اول خلقت بشر تا امروز / مظلوم ترین شهید محراب علی(ع) است . . .
ناله کن اى دل به عزاى على(ع) / گریه کن اى دیده براى على(ع) / پیش حسین و حسن و زیبنین(ع) / خون چکد از فرق هماى على . . .
باز امشب عشق تنها می شود / زخم سهم فرق مولا می شود / آفتاب عشق گلگون می شود / سینه ی سجاده پرخون می شود / پشت نخل آرزو خم می شود / داغ حسرت سهم آدم می شود / جاده می ماند غریب و بی سوار / ذوالفقار عدل می گیرد غبار /شهادت مولا امیر المؤمنین تسلیت باد.
در آن شب قدری که قدرش را نمی دید / دست شقاوت تیغه ای از کینه ها داشت / در سجده افتاد آفتاب و ذکر می گفت / در زیر لب«فزت برب الکعبه»را داشت . . . شهادت امام علی (ع) تسلیت باد
دانی زچه رو دیده ما میگرید / در ماتم شاه اولیا می گرید / تنها ز غمش اهل زمین گریان نیست / عیسی بفلک از این عزا میگرید
کو، آن که بردوشش کشاند در دل شب / قوت یتیم و دردمند و زار و مضطر / از ماتم جانکاه او هر رادمردى / دست مصیبت مى زند بر سینه و سر . . .
روا باشد که گردد آسمان زیر و زبر امشب / که شد فرق على شیر خدا شقّ القمر امشب / ز خون فرق حیدر دامن محراب گلگون شد / به خاک افتاد از بیداد، نخلى بارور امشب . .
به شهر کوفه در محراب طاعت / علی شد کشته در حال عبادت / ز پـور ملجم مردود کافر / بخون شد غوطه ور ساقی کوثر . . .